Waarom? Welke landen? Alleen? Hoe veel kilometer per dag? Hoe lang? Gevaarlijk? Waar overnachten? Cycling the Distance? Ze gaan je fiets stelen!
Dit zijn vaak de soort vragen die ik krijg als ik vertel dat ik bijna 20.000 kilometer naar Zuidoost-Azië ga fietsen. Hier de antwoorden!
Waarom?
Omdat ik het kan! En natuurlijk omdat ik de wereld wil zien en wat is nou een mooiere manier dan dat vanaf een fiets te doen? Fietsen zorgt ervoor dat je niet te snel door gebieden reist, dat je een gevoel hebt dat je ook daadwerkelijk aan het reizen bent en je de omgeving ervaart in tegenstelling tot bijvoorbeeld vliegen of vanachter het raam van een bus. Het gevoel dat je de plaats bereikt hebt door je eigen fysieke inspanning is vele malen beter dan dat je er met een auto komt. Als ik als eenzame fietser een afgelegen dorpje in Iran binnen rij zal ik veel sneller in contact komen met de lokale bevolking dan als je er in een bus doorheen rijdt. Het geeft je de vrijheid om te gaan waar en wanneer je maar wilt.
Het idee is ontstaan uit andere fietsreizen in europa die ik samen met Diederik gemaakt heb, naar Rome en Santiago de Compostela. Daarna kwam ik op internet reisverhalen van anderen tegen en geïnspireerd door die verhalen, van bijvoorbeeld www.worldtravellers.dk , dacht ik: dat wil ik ook!
Welke landen?
Ongeveer 20.000 kilometer door 16 landen, zie: Route!
Alleen?
Alleen! Omdat ik de dingen die ik tegenkom op mijn eigen manier wil ervaren, als je alleen fietst heb je alle vrijheid om te gaan en doen waar en wat je maar wilt zonder rekening te houden met een ander.
Hoe veel kilometer per dag?
Dat hangt er natuurlijk vanaf. Ik ben van plan om europa snel door te fietsen met gemiddeld 100 km/dag, maar daarna kan ik ook zomaar een week in Istanboel blijven. Op fietsdagen zal ik ongeveer tussen de 80 en 120 kilometer rijden met hier en daar een uitschieter naar 30 of 200 km!.
Maar eigenlijk gaat het natuurlijk helemaal niet om hoeveel kilometer ik rijd. Het gaat om de fysieke en mentale uitdaging van het fietsen, over het euforische gevoel nadat je die top van 3000 meter hebt bereikt en het verschrikkelijke gevoel van een week volle tegenwind! Over verschillende culturen en mensen ontmoeten en over de vrijheid van het fietsen. Over de mooie landschappen en de saaie woestijnen…. Over het goede van mensen, want in tegenstelling tot wat veel mensen denken dragen niet alle Iraniërs een bomgordel onder hun Boerka! Over het niet bang zijn voor nieuwe uitdagingen en vooral jezelf niet te beperken door te denken dat het niet mogelijk is.
Hoe lang?
Een jaar! = 12 maanden! Ik vertrek op 25 Juli 2010.
Gevaarlijk?
Natuurlijk is het niet zonder risico maar het is echt niet zo dat iedereen mijn fiets wil stelen. De kans dat er iemand naast mijn tent opduikt is groot, dat diegene kwade intenties heeft, heel klein! Dat hij die kwade intenties uitvoert: nog kleiner! Dat het hem ook lukt: nog kleiner!
Kamperen?
Ja, veel en wild (campings zijn er toch niet). Het kost niks, en je bepaalt zelf wanneer en waar je stopt. Helaas staat er geen douche voor je klaar, maar ik zal ook regelmatig te vinden zijn op plaatsen waar ze wel een douche hebben =). Ook via www.couchsurfing.org kom ik aan slaapplaatsen.
Cycling the Distance?
Ja.... ik moet er toch een leuke naam aan geven! Ik zal hier (proberen) regelmatig wat the updaten over waar ik ben (geweest). Dat zal er natuurlijk een beetje van afhangen of ik internetcafe's tegenkom, want zelf neem ik geen laptop mee. Foto's zal ik ook uploaden en misschien ook video's hoewel dat wel lastig kan zijn.
