Batman (6450km)

Vanaf Damascus had ik nog 35 km voordat de woestijn begon. İk werd al meteen voor het ontbijt uitgenodigd door deze man (en zijn kinderen)



In het laastste plaatsje heb ik de winkel maar leeggekocht om vooral te zorgen dat ik niet te weinig eten en drinken zou hebben. 200 km door de woestijn kan snel gaan... of heel langzaam. Gelukkig was het het eerste, iemand had besloten om mij storm mee te geven! Had ik deze storm tegen gehad dan was ik nu waarschijnlijk nog niet halverwege. Maar ik vloog met bijna 30 km/h door de woestijn! Om half 12 had ik pas 5 km gedaan maar uiteindelijk om half 5 is het 95 km geworden. Ondertussen bevond ik mij op de hoofdweg naar Iraq en ik kreeg bijna de neiging om gewoon rechtsaf te slaan richting Baghdad, het zag er allemaal zo rustig uit..







Uiteindelijk toch maar links gegaan en ook de volgende dag was de storm nog aanwezig dus voordat ik het wist had ik al 100 km gedaan, helaas hield het toen op met waaien en moest ik het nog 47km zonder wind doen om uiteindelijk met teveel water en eten in Palmyra aan te komen.




Palmyra is een of ander ruine gebeuren van de romeinen. Er staan dus wat pilaren en halve muren die heel oud zijn. Dit zorgt ervoor dat het de populairste toeristenattractie van Syrie is. Er staan dan ook heel wat hotels in Tadmor (de stad ernaast) en ik zag opeens weer allemaal mensen in hele gekke europese kleren! En dat midden in de woestijn, want na Palmyra stond er weer 200km woestijn op het programma. Met een beetje een andere voorbereiding ging ik weg want nog 70km was er toch nog een dorp waar ik dingen kon kopen. Dus ik had maar voor een dag water bij me. Eenmaal in het dorp aangekomen (As Sukhnah) werd ik vijf keer om geld gevraagd en een keer met stenen bekogeld (inmiddels in totaal al 4 keer) maar water hadden ze wel dus mijn missie was geslaagd.

Mijn tweede missie dreigde te mislukken, 50km voor het einde van de woestijn had ik nog steeds geen kamelen gezien! Maar opeens stond er een hele kudde vlak naast de weg (met een toeristenbus ernaast). Ik imiteerde de toeristen maar en haalde ook mijn camera te voorschijn.



Uiteindelijk aangekomen in Deir Ezzor was het nog 250 km door de "bewoonde" wereld. Overigens was deze etappe door de woestijn zonder bergen! Dat is echt heel anders fietsen... ik kon gewoon met constante snelheid doorfietsen.





Een bewoonde wereld houdt ook in dat er kinderen zijn. Sommige zeggen "hello" en lachen vrolijk en sommige verstoppen zich in de bosjes om "how are you today?" te roepen en vervolgens een steen naar je hoofd te gooien. Andere zeggen helemaal niks en zodra je een camera op ze richt beginnen ze zo hard als ze kunnen naar huis te rennen.



İk werd ook nog door de lokale english teacher uitgenodigd voor het ontbijt en engels sprak hij wel maar de grammatica klopte van geen kant. İk snap ook wel dat veel kinderen niet veel verder komen dan hello en how are you. Hij vond zelf dat hij er op deze foto uitzag als Saddam Hussein.



En toen was ik weer terug in Turkije... de grens tussen Syrie en Turkije wordt bepaald door bergen.... dus na geen enkele serieuze klim in Syrie te hebben gehad begon het feest gelijk weer in Turkije! Overigens waren er ook nog heel wat andere verschillen de belangrijkste natuurlijk dat ze weer normaal brood hadden! Maar ook supermarkten, kaas, yoghurt en vele andere producten behoren weer tot de mogelijkheden. Helaas wel tegen een hele hoge prijs! De oliesjeik kostuums hebben plaatsgemaakt voor westerse kleding. Er rijden weer vrouwen in de autos en die autos zijn weer van BMW, Volkswagen of Ford. De temperaturen zijn/worden beter. En ook heel belangrijk, ze hebben in Turkije niet de gewoonte om allemaal te toeteren als ze je gaan inhalen!

İk ben nu in Kurdistan dus de mensen noemen zich hier allemaal Kurden, elke keer als ik mensen ontmoet wordt dat me duidelijk gemaakt. Het zijn overigens allemaal heel vriendelijke mensen. İk stond net een lekke band te plakken en meteen had ik een publiek van 15 man. Kan ook irritant zijn maar ik probeer het allemaal positief te zien. Helaas licht Batman op slechts 550 meter hoogte en morgen ga ik richting 2000 meter....

Klik hier voor alle fotos van Syrie vanaf Damascus