donderdag 7 oktober 2010

Damascus (5577km)





Hahaha, ik heb net even teruggelezen wat ik de vorige keer geschreven heb en wat een verschil is het nu. Inmiddels in Damascus en in de moskee mocht ik vandaag een rok aan in plaats van een jas!

Nu ik eenmaal van de cultuurshock bekomen ben vind ik Syrie een heel bijzonder land. Ik heb geprobeerd een beetje te integreren maar met die lange haren en die gekke fiets wil dat niet echt lukken. Ook de taalcursus heb ik niet met succes afgerond. De mensen zijn overal vriendlijk en het ergste wat me overkomen is zijn een paar kinderen die mijn waterfles gestolen hadden om mee te voetballen!

Vanuit Aleppo had ik toch maar heel wijs besloten om niet de snelweg te nemen... Dus ik heb de prachtige wegen van Syrie gezien. De eerste dag was nog niet heel bijzonder, ik werd uitgenodigd voor het ontbijt bij de lokale garage en verder was het een normale dag. 's avonds in een graanveld gestaan waar de lokale boer nog is even kwam kijken wat ik aan het doen was, en volgens mij vond hij het maar raar dat ik daar mijn tent had opgezet. Maar ik heb gewoon heerlijk geslapen.

De volgende dag was de meest speciale dag tot nu toe. 's ochtends werd ik al vrolijk door iedereen begroet. Op de een of andere manier komt dat "hello" en "how are you" soms heel leuk over en irriteer ik me de andere keer er heel erg aan. Maar die ochtend was het heel leuk en toen ik bij de winkel kwam om wat eten te kopen werd ik door de engineer in redelijk goed engels uitgenodigd voor het ontbijt.

Ontbijt


In het (noord)westen van syrie zijn niet zo heel veel wegen maar wonen wel redelijk veel mensen. Hierdoor zijn alle dorpen die er zijn als een lang lint langs de wegen gebouwd. Dit houdt in dat ik bijna de hele tijd door een dorp fietste. En dus ook de hele tijd van alle kanten werd begroet, gemiddeld wel een keer per minuut...en dat de hele dag! Een groot feest dus.

's middags zat ik nog geen 5 minuten onder de boom voordat ik alweer voor de lunch werd uitgenodigd door een 15-jarige jongen, rijst met kip! Dat ging er natuurlijk wel in. Het eten hier in Syrie is echter niet altijd zo goed, wat ik het ergste mis is normaal brood... dat hebben ze hier gewoon niet. Ze hebben hier maar 1 soort brood. Plat en rond en niet echt lekker. Al de maaltijden worden met dit brood gegeten, dus geen mes en vork maar gewoon een stuk brood afscheuren en daarmee pakken wat er bij geserveerd wordt.

Lunch


Daarna ging ik weer verder en dankzij de wind ging het even niet zo makkelijk. Daardoor besloot ik om in de schaduw van een gebouw even pauze te nemen, en die pauze duurde 3 dagen! Achmed kwam de hoek om en met handgebaren en "welcome" werd ik de hoek om geleidt. Daar zaten de kinderen en vrouw en 2 broers van Achmed. Ze hadden een Arabisch-engels woordenboek en een engels-arabisch woordenboek en spraken ook nog een "goed" engels dus communiceren ging makkelijk. Het waren hele vriendlijke mensen die veel lachten.

Achmed (rechts) en broer


Er bleek die avond een "party" te zijn, met het gebaar van een ring om een vinger werd duidelijk gemaakt dat het om een bruiloft ging van de vriend van Achmed. Ik werd ook uitgenodigd! Nou, die kans kon ik natuurlijk niet voorbij laten gaan. Ondertussen kwamen er allemaal klanten langs voor de winkel (meubulair) waaronder Dr. Muhammad (dierenarts). Ik was eerst al uitgenodigd om bij Achmed te slapen maar Muhammad won de strijd en na de bruiloft zou ik naar zijn huis gebracht worden.

De bruiloft was opgezet in een grote kring van lange tafels met in het midden de dansvloer. Toen wij binnenkwamen waren er al zo'n 300 mensen, allemaal syriers. Ben je een van de eerste mannelijke personen die eruit ziet als ik die het dorp bezoekt dan wordt je van alle kanten (stiekem) bekeken door alle 300 aanwezigen! Toen de "openluchtzaal" volledig was gevultd met ongeveer 500 mensen kwam de auto binnenrijden waaruit de bruid en bruidegom stapten. Onder ritsmisch geklap maakte ze een ronde om iedereen te begroeten om vervolgens aan de openingsdans te beginnen.... "hello" van Lionel Richie! Het enige niet arabische nummer van de hele avond!




Ondertussen was de dansvloer volgestroomd en moest ook ik eraan geloven. Uit alle macht probeerde ik de syrische bruiloftdans onder de knie te krijgen waarbij je een beetje met je armen wappert, je heupen beweegt en met je voeten stampt. Volgens mij lukte het niet helemaal maar ik kreeg toch van alle kanten "good" te horen.. dus wie weet...




Na 4 uur was het afgelopen, die bruid en bruidegom heb ik bijna niet gezien maar wat wil je met 500 mensen! Ik werd bij Muhammed afgezet die inmiddels al voor de TV in slaap was gevallen en viel zelf om half 2 ook in slaap.

De volgende dag heb ik de dokter zelf in actie gezien terwijl hij bezig was te stoeien met de koeien. 's middags werd ik door een paar van zijn vele broers uitgenodigd en verplaatste ik mij met fiets en al naar hun huis om daar te blijven. In dat huis woonden nog allemaal broers/moeder/zussen en weet ik veel wie. Muhammad en broers wonen in een dorp waar ze allemaal Ali volgen. Dat wil zeggen een bepaald soort Islam, dit houdt in dat je alcohol mag drinken en dat er geen vrouwen met hoofddoek zijn of iets dergelijks zijn, iedereen ziet er europees gekleed uit.

Broers, zussen? En iedereen!


Overdag was ik al door het dorp getourd met Muhammad en bij een paar vrienden langs geweest en 's avonds ing ik met zijn jongere broer (28) mee op de motor. De motor is overigens iets heel anders dan in Nederland/Europa. Ze zijn allemaal Chinees en kosten nieuw maar 300 dollar. Rijden kan je als je groot (lengte) genoeg bent.. dus als je 12 bent en een helm ben ik nog niet tegengekomen terwijl je toch 80 km/h gaat.



Na de tour ging ik samen met broer (31) naar zijn verloofde die nog bij haar familie woont (vader, moeder, 7 zussen en een broer) Toen de vader thuiskwam kwam ik in een politieverhoor terecht met de broer (31) als arabisch-engels vertalen en andersom. Het was overigens wel een leuk verhoor met vragen als: What is the job of your father/mother? Do you have brother/sisters? How many times you eat a day in holland? What is de average salary for somebody working for the goverment in the netherlands? What is the salary of your parents? What car does your father have? How much cost the car? What is the size of your house/garden in square meters? What kind of animals do farmers in the netherlands have? .. enz...

Familie van verloofde


Bij het gemiddelde salaris schaamde ze zich toch een beetje om te zeggen dat dat in Syrie tussen de 200 en 400 euro ligt. Je hebt hier in Syrie eigenlijk wel alles maar allemaal van andere kwaliteit. De motors komen allemaal uit China, het internet is traag, de Nike schoenen zijn made in Syria, de illegale computerspellen (GTA) kosten nog geen 1 dollar, de auto's komen bijna allemaal uit Japan en Korea. Als je hier een Mercedes hebt ben je meteen de baas van het dorp. De echte merken zijn gewoon te duur. Daarentegen heb ik wel 3 geweldige dagen voor slecht 2 euro gehad!

Inmiddels in Damascus en morgen verder naar Palmyra. Helaas zal ik niet veel supervriendelijke syriers tegenkomen want er zijn in 200 km maar twee dorpen! En HEEL VEEL ZAND!! Dus ik ga maar zandkastelen bouwen de komende dagen en veel water drinken!

Klik hier voor alle fotos van Turkije vanaf Ankara
Klik hier voor alle fotos van Syrie tot Damascus

Heel erg bedankt voor alle reacties!

8 opmerkingen:

  1. hoi marc
    Net je blog en foto's bekeken.Ik denk dat je door die fijne belevenissen een lading energie hebt gekregen om je woestijntocht goed door te komen ,mooi verhaal en schitterende foto's.
    Hoop dat je nog vele mooie momenten op je verdere tocht mag beleven. wim

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Marc, het gaat weer voor de wind, zie ik en lees ik. Houden zo. Veel groeten uit Amsterdam.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hey man,

    Klinkt fantastisch zeg!!
    echt vet dat je steeds verderweg gaat :P
    wel vragen of je mag fotograferen he!

    xD vet om wat te horen,

    Stefan

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Marieke van Wees10 oktober 2010 om 04:06

    He Marc,
    wat een verhalen weer, man. Super om te lezen. En fijn dat het je weer bevalt, na het vorige bericht toen het ff lastiger was. Dat is reizen denk ik. Misschien net als het echte leven. Maar dan bijzonder veel vette verhalen, ontmoetingen, een bruine kleur en vies/lekker/vies/lekker eten. Ben je eigenlijk wel eens verliefd op je reis, allemaal mooie meiden op de foto's, maar daar schrijf je niks over :-p Veel plezier! Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heb je boel foto's gemaakt, en wat een kleurrijke en levendige taferelen. Ik hoop een keer te horen bij wie je allemaal te gast was. Aardige open gezichten. De foto bij de fontein met dat kleine meisje dat zo verbaasd naar jou kijkt vond ik ook heel mooi. Elkaar begroeten heeft ook iets wat iedere keer weer leven brengt. Ook al zijn het maar een paar woorden. dank voor verslag! Marjolijn

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ciao Marc,
    Alfred van Zwieten doet je de groeten, ooit zelf veel gefietst en vol bewondering over jouw initiatief en reis, details zie mail.
    Lekker hard de syrische woestijn door las ik net in jouw mail. Plamyra wel/niet bezocht of had je wel erg hard wind mee?
    Laat de wind je gunstig gezind zijn, fiets lekker verder en tot snel! An

    BeantwoordenVerwijderen
  7. hai Marc!
    Niels en Bart genieten mee van jouw super mooie verhalen. Als je weer terug bent in Nederland kan je er vast een hoop mee doen, met al je ervaringen maar dat is voor later........
    Ik wens je voor de komende kilometers weer heel veel energie toe en vooral plezier!
    groetjes Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Marc!

    Je mag dan wel 400 kilometer door een woestijn mogen fietsen maar langzamerhand wordt het wel tijd voor een nieuwe blog. Zeker als je wint mee hebt. Lees het met erg veel plezier en zie uit naar je volgende verhaal. Je had en trouwens over een taal gidsje, heb jij toevallig ook de "wat en hoe" taalgids? Het spaans schiet voor mij niet echt op maar kan me voorstellen dat die idiote zinnen voor hilariteit zorgen.

    Adios

    Diederik

    BeantwoordenVerwijderen